بررسی همراهی اروزیون مفصلی با یافته های بالینی و آزمایشگاهی در آرتریت روماتوئید

مقدمه و هدف: آرتریت روماتوئید یک بیماری التهابی مزمن پیشرونده است که درد و سفتی مفصل در نهایت باعث تخریب مفصلی می شود. تعیین علائم بالینی و بیومارکرها مشخص می کند که چه بیمارانی از درمان گسترده برای جلوگیری از تخریب و ناتوانی مفصل سود می برند. در این مطالعه ارتباط بین اروزیون مفصل در بیماران آرتریت روماتوئید نسبت به یافته های بالینی (خشکی صبحگاهی ، خستگی ، ندول روماتوئید ، تعداد و وجود مفاصل دردناک ، تعداد و وجود مفاصل متورم) و یافته های آزمایشگاهی (rf-crp-esr) بررسی شده است. روش کار: این مطالعه بصورت توصیفی مقطعی روی 266 بیمار مبتلا به آرتریت روماتوئید مراجعه کننده به درمانگاه بیمارستان مباشر کاشانی همدان انجام شده است. شرح حال بیماران ، معاینه بالینی و آزمایشات لازم از آنها بعمل آمد و سپس نتایج در پرسشنامه ثبت شد. اطلاعات بدست آمده توسط نرم افزار spss و با استفاده از آزمون آماری chi-square تجزیه و تحلیل گردید. نتایج: بین وجود مفاصل دردناک در معاینه ، تعداد مفاصل دردناک ، وجود مفاصل متورم با اروزیون رابطه معنی داری وجود داشت (به ترتیب p=0.05 ، p=0.05 و p=0.01). همینطور اروزیون مفصلی با خشکی صبحگاهی ، ندول روماتوئید ، خستگی ارتباط معنی داری داشت یعنی در صورت وجود موارد فوق اروزیون مفصلی بیشتر دیده می شود (به ترتیب p=0.00 ، p=0.04 و p=0.001 ) ، اما بین تعداد مفاصل متورم ، esr بالا ، crp + و rf + ارتباط معنی داری دیده نشد (به ترتیب p=0.66 ، p=0.182 و p=0.32). نتیجه نهائی: جهت تعیین اروزیون مفصلی مجموعه ای از علائم کلینیکی و پاراکلینیکی کمک کننده است.